این همه غزل خواندی برایم
هر شب قبل از خواب
زیر باران
هنگام دیدار در کافه نادری
پشت سیمهای سردتلفن
حیف...
کاش زودتر میفهمیدم
غزل که میخوانی
یاد او میافتی
همان که نامش
غزل بود...
زهراقندی
