پر پرواز...

پر پروازم را شکستی

بعد از آن پرواز بی برگشت...

تنم را آتش زدی 

بعد از آن حرف تلخت...

چشمانم را سیلاب کردی

بعد‌از پس گرفتن دستت...

بر گونه‌هایم  قحطی و خشکسالی پدید آوردی

بعد از محروم کردن بوسه‌هایت...

نمیدانم

مگر میشود این همه بلای طبیعی 

برجان یک آدم بیافتد

و دم نزند از این‌همه درد

#زهرا_قندی